Saturday, May 11, 2013

Because of her :')

Assalammualaikum.

Ah, belum lagi nak tulis. Aku dah mula rasa macam2 dah ni. Nerbesss, sebak. Ok, relaks and tarik nafas panjang2. (Iyahhhh, sound effect hembus nafas kuat2) Haha. 

Because of her :

Ibu, hmm tak tahu lah nak cakap macam mana :(
Org tahu orang tak pernah nak ucapkan rasa sayang org kat ibu. Tapi org betul2 sayang sangat kat ibu.
Cuma tak pernah nak lafazkan je bu. Dalam hidup org, ibu lah yang pertama. Ibu lah yang utama. Tak ada yg lain. Ibu lah yg paling org fikirkan sepanjang masa. 

Org pon bukanlah macam anak2 orang lain, yang selalu cium pipi mak dia. Yang selalu org buat, cium tangan ibu je. Setiap kali pergi sekolah, setiap kali ibu hantar pergi kelas, setiap kali nak jalan jauh. Org hanya mampu nak salam je bu. Jarang sangat2 orang nak cium pipi ibu. Bukannya taknak, cuma tak biasa. Ibu pun pernah ckp, family kita memang bukan family yg biasa buat mcm tu. Yelah kan, org melaka sempoi. 

Lagi satu, org bila berbual dengan ibu pun, hanya bahasakan diri org ni 'orang'. Padahal ibu ayah semua panggil org adik. Tapi org tak pernah nak bahasakan diri org ni adik. Kecuali dlm msg. Itu pun kadang2 je. 

Ibu.. adik tahu adik sebenarnya banyak sangat buat salah kat ibu. Banyakk. Banyak sangat2. Dah banyak kali dah buat ibu kecewa. Tapi orang jarang nak mintak maaf kalau buat ibu kecik hati. Last org mintak maaf masa kita semua semayang hajat sama2. Masatu org nak PMR. Itulah masa org dpt mintak maaf dgn ibu. 

Tapi.. sebenarnya setiap kali org buat salah, org rasa takut sangat bu. Takut dah lukakan hati ibu lagi sekali. Setiap kali org buat salah, setiap kali tu lah rasa menyesal sangat2, setiap kali tu lah org mintak maaf dengan ibu. Tapi org hanya mampu ckp dalam hati je. Tak pernah nak luahkan terus terang dengan ibu. 

Selamat Hari Ibu bu, my only dearest ibu. 
Tengok, org tak ada pun nak cakap depan2. Hanya mampu luahkan kat sini je. Itu pun kalau ibu baca suatu hari nanti. Ibuu, adik sayangg sangat2 kat ibu. Sayangg sangat. percayalah. 

Apa yg adik lakukan selama ni semuanya dengan tujuan nak bahagiakan ibu ayah. Adik belajar betul2 selama ni semuanya sebab ibu. Ibulah pendorong segalanya. Ibu yang mencipta kejayaan adik sebenarnya. Kalau tak ada ibu, tak ada semangat nak berjaya. Adik cuma mampu nak balas jasa ibu, dengan buat ibu bahagia. Dengan berjaya. Sebagai tanda terima kasih adik dekat ibu selama ni. 

Ibu yg pertama, tak ada yang lain. Hanya ibu. Hanya ibu. 

Ya Allah, kau berikanlah kebahagiaan kepada ibuku. Yang telah menjaga aku dari perut lagi. Sembilan bulan ibu membawa aku ke sana sini. Yang telah melahirkan ku. Yang penat menjaga ku. Yang penat melayan kerenah ku yg tak berapa nak membahagiakan selama ni. 
Ya Allah, Ya Rabbi, aku pohon padamu. Ampunilah dosa dosa ibuku ya Allah. Kasihanilah dia sebagaimana dia telah mengasihiku yang cukup2 kasih semasa aku kecil ya Allah. Kau balaslah jasanya Ya Allah. Aku tak mampu nak balas jasa ibu ku yg kucintai ini ya Allah. 

Ya Allah, hanya kau saja yang tahu apa dalam hatiku. Hanya kau yg tahu betapa sayangnya aku kepada ibu ku ya Allah. Kau sampaikanlah rasa cinta, rasa kasih yang aku rasakan ini kepadanya Ya Allah. Aku tak boleh nak meluahkan nya sendiri. 

Ya Allah, jauhkan lah ibu drpd azab neraka. Jauhkan ibu drpada segala bencana ya Allah. Aku tak boleh hidup tanpa dia lagi. Aku belum bersedia. Belum puas lagi untuk aku membalas jasa ibu ku ini ya Allah. Kau kurniakanlah ibu kesihatan. Hanya Kau yg mampu Allah. 

Ya Allah, aku mohon kau peliharalah hubungan murni aku dengan ibuku ini ya Allah. Jangan kau rosakkan hubungan kami ya Allah. Aku memohon padamu Ya Allah.. Dan kau kekalkan lah keindahan rasa yang aku rasakan sekarang. Rasa begitu kasih kepada ibuku ini Ya Allah.. ya Allah, sungguh aku tak mampu nak balas segala jasa ibuku. Kau kurniakan lah syurga kepadanya. Kurniakanlah syurga kepadanya. Kurniakanlah syurga kepadanya Ya Allah. 

Dan kau ampunkan lah segala dosa-dosa ku kepada ibuku ya Allah. Ampunkanlah aku. Redha ibu ku, redahmu Ya Allah . Makbulkanlah pintaku. Amin, amin, amin.

No comments:

Post a Comment